Internationaal is er een toenemende bewustwording van het belang van evaluatie in ruimtelijke planning. Het aanbod aan evaluatie in het ruimtelijk beleid is echter nog beperkt, zeker in Vlaanderen. Dit proefschrift onderzoekt de mogelijkheden voor evaluatie in die ruimtelijke planning. Het vormt een pleidooi om evaluatie te herdenken tot een reflex in plaats van een (mogelijke) verplichting, waarbij de combinatie kan gemaakt worden tussen verschillende soorten evaluatiebenaderingen.

De situationele benadering van evaluatie neemt het veranderende speelveld van actoren en het planningsonderwerp mee, situatie-afhankelijk en variabel doorheen de tijd. Het is een reactie op de tweeledige uitdaging voor evaluatie in het ruimtelijk beleid: het combineren van een continu, lerend systeem dat zorgt voor flexibiliteit en het afleggen van verantwoording door aftoetsing op bepaalde momenten wat zorgt voor robuustheid.

Over de auteur

Els Terryn werd geboren te Kortrijk op 3 augustus 1986 en is architecte (Hogeschool Sint-Lucas Gent, 2009) en ruimtelijk planner (Universiteit Gent, 2011). Van 2012 tot 2016 heeft ze gewerkt aan een doctoraatsonderzoek voor Universiteit Gent met als thema evaluatie in het ruimtelijke beleid in Vlaanderen, onder begeleiding van Prof. Luuk Boelens en Prof. Ann Pisman. Voordien werkte ze als onderzoeker bij de Afdeling Mobiliteit en Ruimtelijke Planning (UGent) aan projecten van verschillende schaal- en analyseniveaus.