Vanuit de academische planningtheorie zijn er drie duidelijke planningparadigma's te duiden; het object-georiënteerde, het proces-georiënteerde en het context-georiënteerde planningparadigma. Binnen deze planningparadigma's komen de ruimtelijke kenmerken in verschillende hoedanigheid terug. Dit framework is vervolgens gebruikt om een drietal cases te analyseren; aan welk planningparadigma kunnen de planprocessen het meest worden geconformeerd? Geconcludeerd kan worden dat ruimtelijke planprocessen niet alleen maar geconformeerd kunnen worden aan één enkel planningparadigma. Kenmerken van alle drie de planningparadigma's blijken vertegenwoordigd binnen planprocessen. Een belangrijke les wat betreft de planningparadigma's is dat het niet een kwestie van goed of fout of slechter of beter betreft, maar gepast of minder gepast. Van groot belang gaat zijn hoe er in de toekomst zal worden omgegaan met de steeds sterker wordende nadruk die op het inclusieve planningmodel ligt. Het is niet ondenkbaar dat dit model in sommige planprocessen meer negatieve dan positieve effecten heeft. Een zorgvuldige afwegingen dient gemaakt te worden bij de start van ieder planproces.

English abstract

There are three mainstream planning paradigms in planning theory; the object, process and context-oriented system. Within these paradigms there are several spatial parameters which evolve through time and thus creating different approaches towards spatial processes. Using a theoretical framework consisting of these parameters within the planning paradigms, three case studies were benchmarked to see what paradigm is the most present in modern day planning processes. The results show that neither system is better or worse than the other, but a careful consideration is recommended towards the question of which approach is to be taken in a certain planning process. For instance, it is questionable if a context-oriented approach is always the right approach or that an object- or process-oriented approach could also provide advantages within the process. It is recommended that there should be a framework wherein pros and cons of the different paradigms can be weighed and which provides the planner with a tool to effectively steer planning processes in an effective fashion.